دائم الخمر

لغت نامه دهخدا

دائم الخمر. [ ءِ مُل ْ خ َ ] ( ع ص مرکب ) سکیر. همیشه مست. سکور. که پیوسته شراب خورد. مستلج. مدمن. آنکه همیشه شراب و مِی نوشد. ( آنندراج ). خِمّیر؛ که پیوسته مست باشد.

فرهنگ معین

(ئِ مُ لú خَ ) [ ع . ] (ص مر. ) اَلْکُلی ، معتاد به شراب یا هر نوشابة الکلی دیگر.

فرهنگ عمید

آن که پیوسته شراب بخورد و همیشه مست باشد، همیشه مست.

فرهنگ فارسی

آنکه پیوسته خمر نوشد آنکه معتاد بنوشیدن شراب و نوشابه های دیگر الکلی باشد مدمن .یا دائم الخمری . خمر نوشی مداوم ادمان .
همیشه مست .سکور

ویکی واژه

اَلْکُلی، معتاد به شراب یا هر نوشابة الکلی دیگر.