ابام

لغت نامه دهخدا

ابام. [ اَ ] ( اِ ) وام. قرض.
ابام. [ اُ ] ( اِخ ) اُبام و اُبَیِّم ، نام دو راه کوهستانی است به نخله یمانیه و میان آن دو کوهی است که به یک ساکت پیمایند.

فرهنگ معین

( اَ ) (اِ. )قرض ، دین . وام و اوام نیز گویند.

فرهنگ عمید

وام، قرض.

فرهنگ فارسی

وام: وام، قرض
( اسم ) قرض دین وام.

ویکی واژه

قرض، دین. وام و اوام نیز گویند.