ویکی واژه اصطلاحی که در زبان معیار باستان متشکل بوده از آرا - سَت و به معنی مانع فیمابین، حصار طبیعی یا دستساز جهت منع تردد افراد دشمن یا لشکر دشمن و مانند آن. مرز طرفین. سدّ میانه.