معنی آشامیدن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( آشامیدن ) آشامیدن. [ دَ ] ( مص ) بلعیدن یعنی فروبردن مایعی. نوشیدن. نوش کردن. درکشیدن. کشیدن. گساردن ( در شراب ). آشمیدن. پیمودن ( باده ). خوردن. حسو. ( دهار ). شرب. تکرّع. تجرّع. تشرّب. احتسا. تَرَمﱡق : حصیری... می آمد دُردی آشامیده. ( تاریخ بیهقی ).
تا بی ادبی همی توانی کرد
خون علما بدم بیاشامی.ناصرخسرو.تا تشنه و بیطاقت بچاهی رسید قومی بر او گرد آمده هر شربتی به پشیزی همی آشامیدند. ( سعدی ).

فرهنگ معین

( آشامیدن ) (دَ ) (مص م . ) نوشیدن .

فرهنگ عمید

( آشامیدن ) فروبردن آب یا مایع دیگر به حلق، نوش کردن، نوشیدن: ای ترک می آشام که گفتت که می آشام / در خانهٴ من باده بیاشام بیا شام (؟: لغت نامه: آشام ).