لغت نامه دهخدا
ز امشاسپند آنکه بگزیده تر
بنزدیک یزدان پسندیده تر.
زرتشت بهرام پژدو ( از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 158 ).
امشاسپند
ز امشاسپند آنکه بگزیده تر
بنزدیک یزدان پسندیده تر.
زرتشت بهرام پژدو ( از مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی ص 158 ).
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
امشاسفند:فرشته، ملک، درکیش زرتشتی عنوان شش فرشته بزرگ درجه اول(بهمن، اردی بهشت، شهریور، اسپندارمذ، خرداد، امرداد )
دانشنامه آزاد فارسی
(در اوستای متأخر: اَمِشَ اِسْپَنْتَه به معنای نامیرای مقدس یا فزاینده) عنوان شش تن از مِهین ایزدان یا مینویان مقرّب درگاه اهورامزدا در دین زردشتی. این مینویان، بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسپندارمذ، خرداد و اَمرداد هستند که با اهورامزدا تشکیل هفت امشاسپند می دهند. امشاسپندان یاران اهورامزدا در ادارۀ جهان هستند و در بهشت بر تختی زرین می نشینند. اهورمزدا، که خود برترین امشاسپند است، در بالا سرِ امشاسپندان قرار می گیرد؛ سه امشاسپند مذّکر، یعنی بهمن ، اردیبهشت و شهریور، در سمت راست و سه امشاسپند مؤنث ، یعنی اسپندارمذ، خرداد و امرداد، در سمت چپ اهورامزدا هستند. سروش که گاه هفتمین امشاسپند محسوب می شود، در پیش روی می ایستد.
