آرشه

( آرشه ) (ش ِ ) [ فر. ] ( اِ. ) چوب باریکی که روی آن چند رشته موی اسب کشیده و برای نواخت ن سازهای زهی مانند ویولون ویولونسل و کنترباس و... به کار می رود.

( آرشه ) چوب باریکی که در کنار آن چند رشته موی اسب کشیده شده قرار دارد و برای نواختن ویولون به کار می رود.

( آرشه ) ( اسم ) چوب باریکی که روی آن چند رشته چند رشته ( غالبا از موی اسب ) کشیده و برای نواختن آلات زهی ( ویولون ویولونسل کنترباس و مانند آنها ) بکار برند.
چوب باریکی که درکنار آن چندرشته موی اسب کشیده شده، برای نواختن ویولون بکارمی رود

آرشه. آرشِه (bow)
در موسیقی، چوب باریکی که رشته هایی بلند از موی اسب بر آن کشیده و محکم شده و آن را روی سیم های سازهای خانوادۀ ویولن یا ویول می کشند تا ارتعاش های صوتی در سیم ایجاد شود. پیش از قرن ۱۷ آرشه ها محدّب بودند، اما تغییرات تکنیک ویولن تکامل آرشه های مقعّر را سرعت بخشید، که در پایان قرن ۱۸، فرانسوآ تورت(۱۷۴۷ـ۱۸۳۵) شکل نهایی آن ها را یافت. ازجمله سازهای غیرمعمولی که با آرشه نواخته می شوند عبارت اند از هارمونیکای شیشه ایو ارۀ موزیکال.

(موسیقی): میله‌ای از چوب سختِ قابل ارتجاع که با چندین رشته موی دُم اسب یا موی مصنوعی زه کشی شده باشد. با کشیدن آرشه بر روی سیم‌های سازهای زهی موسیقی، مانند ویولن، صدا تولید می‌شود.
چوب باریکی که روی آن چند رشته موی اسب کشیده و برای نواختن سازهای زهی مانند ویولون ویولونسل و کنترباس و... به کار می‌رود.