امری. [ اَ م ِ ] ( اِخ ) این لفظ شبیه به نسبت است و نام امری بن مهرةبن حدادبن عمرو بود. ( از انساب سمعانی ص 15 ). امری. [ اَ ] ( اِخ ) ( امراﷲ ) از شاعران قرن دهم عثمانی واز مردم ادرنه بود و مناصب قضایی داشت. ( از یادداشت مؤلف ) و رجوع به قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1036 شود. امری.[ اِ م ِ ] ( اِخ ) میشل پارتیچلی از مردم ایتالیا در سال 1596 م. در لیون متولد شد و در سال 1650 م. درگذشت. مازارن وی را بسمت نظارت و پیشکاری مالی برگزیده بود. وی با وضع بعضی از قوانین مالیاتی طرف بغض عامه قرار گرفت و باعث شورشی شد. رجوع به لاروس شود. امری. [ اِ م ِ ] ( اِخ ) ژاک آندره فیلسوف الهی فرانسوی. وی در سال 1723 م. در ژکس متولد شد و در سال 1811 م. درگذشت. وی سرپرست انجمن مذهبی سن سولپیس بود. ( از لاروس ). امری. [ اَ ] ( اِخ ) یکی از دهکده های ساری است که در سفرنامه مازندران و استرباد رابینو ( ص 121 متن انگلیسی و ص 162 ترجمه فارسی ) نام آن آمده است.
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به امر یا وجه امری . آنست که کار را بطور حکم و فرمان و خواهش بیان کند : برو بروید بگو بگویید. امر منفی را (نهی ) گویند و جزو وجه امری بشمار میرود : مرو مروید . یکی از دهکده های ساری است که در سفرنامه مازندران و استرباد رابینو نام آن آمده است .
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی أَمْرِی: امر من-تصمیم من معنی حَتْماً: امری قطعی و حتمی معنی شُورَیٰ: پیشنهاد و امری که در بارهاش مشاوره شود - مشورت معنی طَّامَّةُ: امری است شدید که با شدتش بر هر امر دیگری غلبه کند معنی زَعِیمٌ: ضامن - عهده دار (زعیم کسی است که قائم به امری و متصدی انجام آن باشد) معنی حُزْنِ: اندوهی که بر دل سنگینی کند ، چه اندوه از امری که واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود معنی حَزَنَ: اندوهی که بر دل سنگینی کند ، چه اندوه از امری که واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود معنی حُزْنِی: اندوهم (حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) معنی شِیعَةٍ: فرقه - مردمی که پیرو غیر خود باشند ، و دنبال او به راه بیفتند یا جماعتی که یکدیگر را بر امری یاری دهند ، و یا همه پیرو یک عقیده باشند معنی لَا هُمْ یَحْزَنُونَ: نه آنها اندوهگین می شوند - آنها اندوهگین نمی شوند(حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) معنی لَا یَحْزَنَّ: باید که آن زنان اندوهناک نشوند (حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) معنی لَا یَحْزُنکَ: تو را انوهگین نسازد(حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) معنی لَا یَحْزُنُهُمُ: آنان را غمگین نمی کند(حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) معنی لَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ: نه شما اندوهگین می شوید(حزن:اندوهی که بر دل سنگینی کند ، از امری واقع شده ، و چه از آنکه بخواهد واقع شود) ریشه کلمه: امر (۲۴۹ بار)ی (۱۰۴۴ بار)
ویکی واژه
وضع و حالت آمر، آمر بودن، آمریت. اینها را به یک طور آمری گفت و معلوم شد قبل از گدایی پیش حاکم فراشی می‌کرده. «طالبوف»
