بسیجی

لغت نامه دهخدا

بسیجی.[ ب َ ] ( ص نسبی ) مُشَمَّر. آماده. مجهز :
بجان تشریف مدح من بسیجد
مرا چون دید در مدحت بسیجی.سوزنی.|| قابل تجهیزات . ( واژه های فرهنگستان ایران ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) قابل تجهیز .

ویکی واژه

قابل تجهیزات
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم