برآشفتن

لغت نامه دهخدا

( برآشفتن ) برآشفتن. [ ب َ ش ُ ت َ ] ( مص مرکب ) آشفتن. رجوع به آشفتن شود.

فرهنگ معین

( برآشفتن ) ( ~. شُ تَ ) (مص ل . ) خشمگین شدن ، غضبناک گردیدن .

فرهنگ عمید

( برآشفتن ) ۱. خشمگین شدن.
۲. شوروغوغا کردن: برآشوبد ایران و توران به هم / ز کینه شود زندگانی دژم (فردوسی: ۲/۳۱۱ ).

فرهنگ فارسی

( بر آشفتن ) ( مصدر ) ۱- خشمگین شدن غضبناک گردیدن . ۲- فتنه برپا کردن شور و غوغا بپاکردن .
آشفتن .

ویکی واژه

خشمگین شدن، غضبناک گردیدن.