بجی

لغت نامه دهخدا

بجی. [ ب ُ ج ُ ] ( اِ ) در تداول محلی جدا کردن علفهای هرز از محصول و کندن آنها. وجین. بی خو.
- بجی کردن ؛ کندن علف هرز ( در اصطلاح گناباد ). وجین کردن. بی خو کردن.

فرهنگ فارسی

وجین بی خو .

دانشنامه عمومی

بجی ( به لاتین: Bejey ) یک منطقهٔ مسکونی در قرقیزستان است که در شهرستان بادکند واقع شده است. بجی ۵۷۴ نفر جمعیت دارد و ۱٬۶۱۶ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال اوراکل فال اوراکل فال چوب فال چوب فال نوستراداموس فال نوستراداموس