باوه

لغت نامه دهخدا

باوه. [ وَ / وِ ] ( اِ ) رسیده. نو. ( یادداشت مؤلف ).
- نوباوه ؛ تازه. نورسیده. میوه که تازه به دست آمده باشد. نخستین از میوه ها که به بازار آید.

فرهنگ فارسی

رسیده و نو
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال میلادی فال میلادی فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال تک نیت فال تک نیت