بارگران

لغت نامه دهخدا

بار گران. [ رِ گ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ثقل. ( منتهی الارب ). بار سنگین. وقر. ( ترجمان القرآن ) :
شتروار بار گران دو هزار
پسندیده باژ ازدر کارزار.فردوسی. || بمجاز، تکلیف شاق :
گر شریعت همه را بار گرانست رواست
بار اگر خر کشد این عامه همه پاک خرند.ناصرخسرو.