اوکر

لغت نامه دهخدا

اوکر. [ اَ ک ُ ] ( اِ ) گوی که جولاهگان وقت بافتن جامه هردو پا را در آن گذارند. ( آنندراج ). مترس نساج و جولاهان. ( ناظم الاطباء ).
اوکر. [ اَ ک ُ ] ( ع اِ ) ج ِ وکر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وکر شود.

فرهنگ فارسی

جمع وکر

دانشنامه عمومی

اوکر (گسلار). اوکر ( به آلمانی: Oker ) یک منطقهٔ مسکونی در آلمان است که در گسلار واقع شده است. اوکر ۵٬۵۹۹ نفر جمعیت دارد.