امتزاج. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) آمیخته شدن. ( مصادر زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). آمیخته شدن چیزی بچیزی. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). || ( اِمص ) آمیزش. آمیختگی. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). اختلاط. ( ناظم الاطباء ) : با هوای خاک کویت بود ما را اتصال پیشتر زان کامتزاج افتد میان ما و طین.جمال الدین سلمان ( از آنندراج ). || در اصطلاح شیمی ترکیب شدن دو یا چند جسم باهم چنانکه جسم مرکب ، شباهتی به اجسام مفرده خویش نداشته باشد. ( از فرهنگ فارسی معین ). || در اصطلاح منجمان نظر ماه است چنانکه گویند: امتزاجات قمر؛ یعنی نظرات قمر. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). || اصطلاحی است نزد علمای جفر. رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون شود. - اختلاط و امتزاج ؛ عملی است در حساب. رجوع به اختلاط شود. - امتزاج فصلین ؛ در اصطلاح تقویم ، چند روز از آخر زمستان و اول بهار و چند روز از آخر تابستان و اول پاییز. ( از ناظم الاطباء ). از پانزدهم تا آخر ماه سوم هر فصل از فصول چهارگانه است. ( یادداشت مؤلف ).
فرهنگ معین
(اِ تِ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) آمیخته شدن . ۲ - (اِمص . ) آمیختگی ، آمیزش .
فرهنگ عمید
۱. آمیخته شدن، آمیخته شدن چیزی با چیز دیگر، آمیختگی. ۲. (شیمی ) ترکیب شدن دو یا چند جسم با یکدیگر به طوری که جسم ترکیب شده شبیه هیچ یک از اجسام تشکیل دهندۀ خود نباشد و جدا کردن جسم های آمیخته شده ممکن نباشد.
فرهنگ فارسی
آمیخته شدن، آمیخته شدن چیزی باچیزدیگر ، آمیختگی ۱ - ( مصدر ) آمیختن شدن . ۲ -( اسم ) آمیختگی آمیزش . ۳ - ترکیب شدن دو یا چند جسم با هم چنانکه مرکب جسم شباهتی باجسام مفرد. خویش نداشته باشد . جمع : امتزاجات . یا اختلاط و امتزاج .
