اقتداء

لغت نامه دهخدا

اقتداء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) بر پی کسی رفتن. ( ترجمان القرآن جرجانی ). || پس امام نماز کردن. ( آنندراج ). || پی بردن بکسی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( المصادر زوزنی ). پیروی کردن. ( غیاث اللغات ). تأسی.

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) پیروی کردن . ۲ - نماز گزاردن پشت سر امام جماعت . ۳ - (اِمص . ) پیروی .

ویکی واژه

پیروی کردن.
نماز گزاردن پشت سر امام جماعت.
پیروی.