لغت نامه دهخدا اغتذاء. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) خوردن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). مطاوعه غذا: اغتذی اغتذاءً؛ مطاوع غذا. ( از اقرب الموارد ). || پرورش یافتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
