معنی ارفع | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ارفع. [ اَ ف َ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از رفعت. بلندتر. رفیعتر. برتر. اعلی. برداشته تر. || ارزنده تر. قیمتی تر. ارجمندتر. || بلندقدرتر. اشرف.
ارفع. [ اَ ف َ ] ( اِخ ) شیخ عماد تبریزی. وی از مشاهیر شعرای ایران است ( ! ) و در لطایف و هزلیات شهرت دارد. این بیت ازوست :
قطع نظر ز ساقی و ساغر نمیکنی
شرم از خدا و ساقی کوثر نمیکنی.( قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ معین

(اَ فَ ) [ ع . ] (ص تف . ) بلندتر، رفیع تر.

فرهنگ عمید

۱. رفیع تر، بلندتر.
۲. بلندقدرتر، بلندپایه تر، برتر.

فرهنگ فارسی

رفیع تر، بلندتر، بلندقدرتر، بلندپایه تر، برتر
( صفت ) ۱ - بلندتر رفیع تر برتر اعلی برداشته تر . ۲ - ارزنده تر قیمتی تر ارجمندتر . ۳ - بلند قدرتر اشرف .
وی از مشاهیر شعرای ایران است