اخچه

لغت نامه دهخدا

( آخچه ) آخچه. [ چ َ ] ( اِخ ) شهری بیازده فرسنگی بلخ از سوی مغرب با حصاری محکم دارای هفت هزار سکنه.
اخچه. [ اَ چ َ / چ ِ ] ( ترکی ، اِ ) آقچه. اَقْچه. ریزه زر. || روپیه و آقچه بقاف نیز گویند. ( غیاث اللغات ). || مهر زر و نقره. مهر درم از زر و نقره. سرسکه. میخ درم. مهریست سیمین. ( مؤید الفضلاء ). || سکه زر. زر رائج.

فرهنگ معین

( اَ چِ ) [ تر. ] ( اِ. ) = اقچه . آقچه : ۱ - ریزة زر. ۲ - سکة زر و مهر درم از زر و نقره . ۳ - مطلق زر و سیم . ۴ - روپیه .

فرهنگ عمید

= آقچه

فرهنگ فارسی

( آقچه، اقچهسکه سیم یازر، سکه پول، ریزه زر
( اسم ) ۱ - ریز. زر . ۲ - سک. زر و مهر درم از زر و نقره . ۳ - مطلق زر و سیم . ۴ - روپیه .

ویکی واژه

اقچه. آقچه:
ریزة زر.
سکة زر و مهر درم از زر و نقره.
مطلق زر و سیم.
روپیه.