ابراج

لغت نامه دهخدا

ابراج. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ بُرج :
رایهای تو در آفاق مصالح بدُرُست
سعدهائی است که در انجم و در ابراج است.مسعودسعد.چون بیک شب مه بُرد ابراج را
از چه منکر میشوی معراج را.مولوی.
ابراج. [ اَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ بَرَج. خوبرویان.
ابراج. [ اِ ] ( ع مص ) برج ساختن.

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - جِ برج ، برج ها، دوازده برج منطقة البروج . ۲ - کوشک و قلعه .

فرهنگ عمید

= برج

فرهنگ فارسی

جمع برج
( اسم ) ۱ - جمع : برج برجها دوازده بخش منطقه البروج . ۲ - کوشک و قلعه و کران. قوی قلعه . ۳ - جمع : برج خوبرویان .

ویکی واژه

جِ برج ؛ برج‌ها، دوازده برج منطقة البرو
کوشک و قلعه.