آمایش

فرهنگ عمید

( آمایش ) ۱. آراستگی.
۲. آمادگی، آماده کردن.
۳. بررسی و تحلیل.

فرهنگستان زبان و ادب

آمایش
{priming} [روان شناسی] فرایند تسهیل یا مهار پردازش بعدی براثر تجربۀ اخیر یک محرک

دانشنامه عمومی

آمایش (اصل). آمایش یک اصل مدیریتی است که به موجب آن افراد برای یک محصول نهایی یا یک تجربه موفق آماده می شوند. آمایش به معنای «محتوایی است که مخصوصاً تهیه شده است». آمایش عبارت است از اقدام یا آمادگی برای یک رویداد آینده به عنوان یک هدف و یک نتیجه نهایی قابل قبول. این است که قبل از اینکه چیزی را به دیگران بدهید ( مانند کودک، غذا، روش ها، ماشین ها ) قابل پذیرش سازید.

ویکی واژه

اسم مصدر آمودن و آماییدن به معنای در هم کردن، آماده کردن، آراسته کردن و مستعد کردن می‌باشد.[۱]؛ آمایش زمین، آمایش پارچه.
آمایش پارچه: نقش زدن و آخرین کارها را برای فرستادن به بازار در آن انجام دادن.
↑ مرحله دوم مطالعات طرح آمایش سرزمین – سازمان برنامه و بودجه