معنی تحشیه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( تحشیة ) تحشیة. [ ت َ ی َ ] ( ع مص ) ( از «ح ش ی » ) دَما بر کسی افکندن. ( تاج المصادر بیهقی ). تاسه برافتادن و سبب تاسه برافتادن شدن. ( ناظم الاطباء ). || حاشیه بر جامه قرار دادن. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ). آرایش کردن کنار جامه را با طراز و جز آن. ( ناظم الاطباء ). || حاشیه کردن و حاشیه نوشتن. ( آنندراج ). نوشتن حاشیه بر کتاب. ( ناظم الاطباء ). تعلیق حاشیه بر کتاب. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ).