( آکندگی ) آکندگی. [ ک َ دَ / دِ ] ( حامص ) پُری. انباشتگی. امتلاء معده. رودِل. || جمعیت ، مقابل پراکندگی و تفرقه : روزگار چندان جمعیت و آکندگی را بتفرقه و پراکندگی رسانید. ( تاریخ طبرستان ). - آکندگی بازو یا ران و جز آن ؛ گوشتناکی او.
فرهنگ عمید
( آکندگی ) انباشتگی، پُری.
فرهنگ فارسی
( آکندگی ) ۱ - حالت و کیفیت آکنده عمل آکنده . ۲ - پری معده امتلائ معده رودل . ۳ - جمعیت مقابل پراکندگی تفرقه . ۴ - گوشتناکی پرگوشتی : آکندگی بازو . پری انباشتگی
ویکی واژه
پُری، انباشتگی. آکندگی میان اسپهر.«ابوریحان‌بیرونی»
