بو گرفتن

لغت نامه دهخدا

بو گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) بو یافتن چیزی. کسب بو کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
چو مشک از ناف عزلت بو گرفتم
به تنهایی چو عنقا خو گرفتم.نظامی.|| گندیدن.بدبو شدن. ( فرهنگ فارسی معین ). متعفن شدن. بدبو و عفن شدن. || برشته شدن. قیاس کنید با بو دادن. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(گِ رِ تَ ) (مص ل . ) گندیدن ، فاسد شدن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - بو یافتن چیزی کسب بو کردن ۲ - گندیدن بد بو شدن چیزی . ۳ - برشته شدن .

ویکی واژه

گندیدن، فاسد شدن.