تلید

لغت نامه دهخدا

تلید. [ ت َ ] ( ع ص ، اِ ) بمعنی تالد است. ( منتهی الارب ). مال کهنه و قدیمی موروثی. ( ناظم الاطباء ). مال قدیمی از حیوان و جز آن که از پدران به ارث رسیده باشد. ( از ذیل اقرب الموارد ). خلاف طارف و طریف. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). مال کهنه و قدیمی موروثی... طریف مال نو که مقابل تلید است :
از سر و روی وی اندرفکن آن تاج تلید
تا ازو پیدا آید مه و خورشید پدید.منوچهری.عاشق شکر او تلید و طریف
زائر جود او بلید و ظریف.سنائی ( از آنندراج ).|| ستوری که نزد صاحبش زاده یا نتاج داده. ( ناظم الاطباء ). تالد. ( منتهی الارب ). || آنکه در عجم زاده و در عرب پرورش یافته باشد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). منه حدیث شریح : ان رجلاً اشتری جاریة و شرط انها مولدة فوجدها تلیدة فردها و المولّدة، التی ولدت ببلاد الاسلام. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - مال کهنه و قدیمی و موروثی . ۲ - غیر عربی که در میان عرب پرورش یافته باشد.

فرهنگ عمید

قدیمی.

فرهنگ فارسی

بمعنی تالد است . مال قدیمی از حیوان و جز آن که از پدران بارث رسیده باشد .

ویکی واژه

مال کهنه و قدیمی و موروثی.
غیر عربی که در میان عرب پرورش یافته باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال اوراکل فال اوراکل فال تاروت فال تاروت