معنی بامبو | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

بامبو. ( فرانسوی ، اِ ) خیزران. نی. نوعی نی است. نوعی نی مغزدار است که از آن عصاو چوب دستی و تعلیمی سازند و بخم کردن شکسته نشود. || تلمبه. آنچه با آب و نفت و امثال آن ازچاه یا ظروف گود بالاکشند. بمبو. تلمبه چاه عمیق.

فرهنگ معین

(اِ. ) خیزران .

فرهنگ عمید

= خیزران

فرهنگ فارسی

نی هندی، خیزران
( اسم ) خیزران

دانشنامه عمومی

بامبو ( نام علمی: Bambusoideae ) نام یک گیاه گلدار همیشه سبز پایا است که زیرخانواده ای از تیره گندمیان است.
بومی کامرون در نواحی استوایی غرب آفریقا و مناطق کوچکی از جنوب شرقی آسیا می باشد. این گیاه در بوته های به هم فشرده رشد کرده و می تواند به ارتفاعی بیش از یک و نیم متر برسد. برخی مناطق ایران قابل کشت میباشد
تا کنون بیش از ۶۶۰ نوع آن شناخته شده که دارای قطر و ضخامت متفاوت اند و بهترین نوع آن در ژاپن، چین و بیشتر مناطق شرق آسیا و هند مناطق شمالی ایران رشد می کند
بامبو (تبار). بامبو، خیزران ( نام علمی: Arundinarieae ) نام یک تبار از زیرخانواده بامبو است. این جنس از تیره گندمیان ساقه ای بند بند و غالباً توپر دارد. گونه های زیادی از آن در ایران کاشته شده است اما به علت اینکه این گیاهان غالباً به زودی گل نمی دهند تشخیص آنها براساس سیستماتیک کلاسیک امکان پذیر نیست. به همین دلیل اسامی علمی آنها نامشخص است.