لغت نامه دهخدا ( اعطیة ) اعطیة. [ اَ ی َ ] ( ع اِ ) ج ِ عَطاء، بمعنی دهش و آنچه بخشیده شده. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ج ، اَعطیات. رجوع به این کلمه و به عطاء شود.
