آتشبان

لغت نامه دهخدا

( آتشبان ) آتشبان. [ ت َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) سادن آتشکده. || شیطان و دیو. || مالک دوزخ. زبنیة ( مفرد زبانیة ).

فرهنگ معین

( آتشبان ) ( ~. ) (ص مر. ) ۱ - نگهبان آتشکده . ۲ - مالک دوزخ .

فرهنگ عمید

( آتشبان ) نگهبان آتشکده.

فرهنگ اسم ها

اسم: آتشبان (پسر) (فارسی)
معنی: محافظ آتش، نگهبان آتشکده های زردشتی

ویکی واژه

آتش‌بان
نگهبان آتشکده؛ مالک دوزخ.