لغت نامه دهخدا شخیده. [ ش َ دَ ] ( ن مف ) پژمرده شده. ( برهان ). || لغزیده و افتاده. ( برهان ). || خود را هنگام افتادن و غلطیدن نگاهداری کرده. ( از ناظم الاطباء ).
