معنی شادیچه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

شادیچه. [ چ َ / چ ِ ]( اِ مرکب ) بالاپوش باشد و آن را به زبان تازی لحاف گویند. ( فرهنگ جهانگیری ). بالاپوش و لحاف را گویند. ( برهان قاطع ). و بعضی گفته اند جبه پنبه آکنده و جامه ٔسطبر کار یمن است. ( انجمن آرای ناصری ) :
چو بالش از همه کس بر سر آیم ار باشد
دمی بزیرم شادیچه چون نهالیچه.پوربهای جامی ( از فرهنگ جهانگیری ).تا گل از شادیچه رومی برون آمد به باغ
زندوافش همچو اسقف زندخوان آمد پدید.سراج سکزی ( از انجمن آرای ناصری ).