سورچران
سورچران. [ چ َ ] ( نف مرکب ) ( تداول عامیانه ) آنکه بیشتر بمهمانیها رود از شکم پرستی. طفیل العرائس. سوری. ( یادداشت بخط مؤلف ). آنکه دایماً در فکر سور خوردن باشد. سوری. || مفت خور. ( فرهنگ فارسی معین ).
(چَ ) (ص فا. ) مفت خور.
کسی که هرجا سور و مهمانی باشد بی دعوت برود و بیشتر اوقات بر سر سفرۀ دیگران غذا بخورد.
( صفت ) ۱ - آنکه دایما در فکر سور خوردن باشد سوری . ۲ - مفت خور .
مفت خور.