سفندارمذ

لغت نامه دهخدا

سفندارمذ. [ س ِ ف َ م َ ] ( اِ مرکب ) مخفف اسفندارمذ است که ماه دوازدهم از سالهای شمسی است. ( برهان ). ماه دوازدهم بود از سال شمسی و آن مدت ماندن نیراعظم بود در برج ماهی که آن را بتازی حوت خوانند. ( جهانگیری ) ( آنندراج ) :
همی رفت سوی سیاوخش گرد
بماه سفندارمذ روز ارد.فردوسی.سرآمد کنون قصه یزدگرد
بماه سفندارمذ روز ارد.فردوسی.|| روز پنجم از ماههای شمسی باشد در این روز فارسیان بنا بر قاعده کلیه که چون نام ماه و روز موافق آید جشن باید کرد عید کنند. ( برهان ) ( جهانگیری ). || زمین.( برهان ). زمین را گویند و آن را سپندارمذ و اسپندارمذ نیز گویند. ( جهانگیری ) ( آنندراج ).
سفندارمذ. [ س ِ ف َ م َ ] ( اِخ ) نام فرشته ای هم هست موکل بر زمین و جنگلها و بیشه ها، و مصالح امور ماه و روز اسفندار تعلق بدوست. و در این روز درخت نشاندن و نو پوشیدن را خوب می دانند. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( آنندراج ). رجوع به اسپندارمذ و سپندارمذ شود.

فرهنگ فارسی

نام فرشته هم هست که موکل بر زمین و جنگل و بیشه ها .

فرهنگ اسم ها

اسم: سفندارمذ (پسر) (فارسی)
معنی: نام یکی از امشاسپندان در دین زرتشتی

ویکی واژه

~ یا اسفندارمذ (سپندارمذ-اسپندارمذ) یکی از ماه‌های گاه‌شماری خورشیدی ایرانیان دوران باستان بوده‌است. همی رفت سوی سیاوخش گرد ..... به ماه سفندارمذ روز ارد