رمولوس

لغت نامه دهخدا

رمولوس. [ رُ ] ( اِخ ) بموجب افسانه های قدیم روم نخستین بانی شهر رم بود. پدر او نومیتر برادر آمولیوس پادشاه شهر آلبا بود که بدست برادر هلاک شد و آمولیوس پس از کشتن وی فرزندان او رمولوس و رموس را نیز به رود تیبر انداخت لکن امواج آب آن دو کودک را به ساحل برد و ماده گرگی آن دو را شیر داد و چون به سن رشد رسیدند نخست آمولیوس قاتل پدر را هلاک ساختند، سپس بر فراز تل پالاسیوم شهری بنا نهادند. رمولوس حدود شهر را با شیاری معین کرد و چون برادرش برخلاف قواعد مذهبی از آن حد تجاوز کرد او را بکشت و برای اینکه شهر جدید را جمعیتی گرد آورد آن را مأمن دزدان و راهزنان ساخت. پس از آن بامردم سابین و سایر نواحی اطراف بجنگید و سرانجام به سال 715 ق. م. در میان طوفان سختی درگذشت. ( از تمدن قدیم تألیف فوستل دوکولانژ ترجمه نصراﷲ فلسفی ).

فرهنگ فارسی

پسر ایلیایا راسیلویا و مارس و برادر رموس است . طبق روایات موسس و نخستین پادشاه شهر رم ( پایتخت رم قدیم و ایتالیا ) است ( گویند از ۷۵۳ تا ۷۱۵ق م. سلطنت کرده ). وی برادر خود رموس (ه.م. ) را بکشت و طبق روایت بر اثر صاعقه ای در گذشت .
بموجب افسانه های قدیم روم نخستین بانی شهر رم بود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال ای چینگ فال ای چینگ فال نخود فال نخود فال تک نیت فال تک نیت