رقت بار

لغت نامه دهخدا

رقت بار. [ رِق ْ ق َ ] ( نف مرکب ) رقت انگیز. رقت آور. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به مترادفات کلمه شود.

فرهنگ معین

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) برانگیزانندة ترحم و دلسوزی .

فرهنگ فارسی

( صفت ) رقت انگیز : [[ با وضع رقت باری در آنجا زندگی میکرد ]] .

ویکی واژه

برانگیزانندة ترحم و دلسوزی.