ذیحق
ذی حق. [ ح َق ق ] ( ع ص مرکب ) صاحب حق. سزاوار. محق ِ. || برحق. مقابل مبطل : ذی حق بودن در ادعائی یا نبودن.
(حَ قّ ) [ ع . ] (ص مر. ) دارندة حق ، برحق .
صاحب حق، دارای حق، سزاوار.
۱- صاحب حق مستحق ۲- بر حق مقابل مبطل.
صاحب حق . سزاوار .
صاحب حق، دارای حق
