دربازکن

لغت نامه دهخدا

دربازکن. [ دَ ک ُ ] ( نف مرکب ) دربازکننده. بازکننده در. مفتاح الابواب. مفتح الابواب :
ای سرمه کش بلندبینان
دربازکن درون نشینان.نظامی.|| ( اِ مرکب ) امروز بر یک نوع وسیله الکتریکی اطلاق می شود که بوسیله آن در خانه را می توان از داخل ساختمان باز نمود. || آلت و وسیله گشادن در بطری ؛ چوب پنبه کش یکی از انواع آنست.

فرهنگ معین

( ~. کُ ) (اِمر. ) آلتی برای باز کردن در بطری ، کنسرو و امثالهم .

فرهنگ فارسی

در باز کننده باز کننده در یا آلت و وسیله گشادن در بطری .

فرهنگستان زبان و ادب

{door phone} [عمومی] وسیله ای برقی برای باز کردن در ساختمان * واژۀ "اف اف" نامی تجاری در برابر این معادل بوده است.

ویکی واژه

cavatappi
Can opener, Tin opener
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال تاروت فال تاروت فال انگلیسی فال انگلیسی