معنی جهارت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

جهارت. [ج َ رَ ] ( از ع ، مص ) بلندآواز شدن. ( آنندراج ). بلند شدن و اوج گرفتن آواز. || ( اِمص ) زیبایی قد و منظر. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جهارة شود.
جهارت. [ ] ( اِ ) آهنگی است در موسیقی. رجوع به آهنگ در این لغت نامه شود.
جهارة. [ ج َ رَ ] ( ع مص ) دیداری گردیدن مرد. ( منتهی الارب ). || فخیم و بزرگ شدن کسی در جلو چشم بیننده. ( اقرب الموارد ). زیبا شدن. بزرگ داشتن کسی در چشم دیدار. ( تاج المصادر بیهقی ). || بلندسخن شدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). بلندآواز شدن. ( زوزنی ). آواز بلند برداشتن. ( تاج المصادر ). رجوع به جُهورة شود.