جایگیری

لغت نامه دهخدا

جایگیری. ( حامص مرکب ) جایگزینی. عمل آنکه یا آنچه جای گیرد.

فرهنگ فارسی

جایگزینی

فرهنگستان زبان و ادب

{emplacement} [زمین شناسی] نفوذ سنگ آذرین یا تشکیل یک کان توده در سنگ های قدیمی تر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم