ثریه

لغت نامه دهخدا

( ثریة ) ثریة. [ ث َ ری ی َ ] ( ع ص ) أرض ثریه ؛ زمینی تر شده و نم دار بعد از آنکه خشک و یابس بود.

فرهنگ فارسی

ارض ثریه زمینی تر شده و نم دار بعد از آنکه خشک و یابس بود

ویکی واژه

به زبان فارسی ثریا از نام‌های زنانه گویش بهاری‌.