معنی تفکیر | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تفکیر. [ ت َ ] ( ع مص ) اندیشه کردن. ( زوزنی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( از آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تفکر شود.

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص ل . ) اندیشیدن .

فرهنگ عمید

فکر کردن، اندیشه کردن، اندیشیدن.

فرهنگ فارسی

فکرکردن، اندیشه کردن، اندیشیدن
۱ -( مصدر ) اندیشه کردن اندیشیدن . ۲ - ( اسم ) اندیشه . جمع : تفکیرات .

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:تثبیت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تفکیر یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و از انواع قیاس خطابی است.
هر گاه استنباط حدوسط در قیاس ضمیر (قیاسی که در خطابه به کار رفته و کبرا و یا صغرای آن حذف شده است) به فکر نیاز داشته باشد آن قیاس را «تفکیر» می خوانند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۴۳۸.
...