لغت نامه دهخدا تفرغ. [ ت َ ف َرْ رُ ] ( ع مص ) واپرداختن. ( تاج المصادر بیهقی ). پرداختن. ( زوزنی ) ( دهار ). پرداختن از کاری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( ازاقرب الموارد ). || فراغت کردن خود را به جهت کاری. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).بذل کوشش و جهد کردن در کاری. ( از اقرب الموارد ).
