تشمیم

لغت نامه دهخدا

تشمیم. [ ت َ ] ( ع مص ) بوییدن. ( منتهی الارب ) ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) بو کردن ، بوییدن .

فرهنگ عمید

بوییدن، بو کردن.

ویکی واژه

بو کردن، بوییدن.