تردک

لغت نامه دهخدا

تردک. [ ت َ دَ ] ( اِ ) کرم گندم خوار را گویند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ رشیدی ). و به این معنی با زای فارسی هم آمده است. ( برهان ). رجوع به تژدک شود. بعضی ببای عجمی و زای منقوطه گفته اند. ( فرهنگ رشیدی ). رجوع به پزدک و تزدک شود.

فرهنگستان زبان و ادب

{cracker} [علوم و فنّاوری غذا] نوعی بیسکویت ترد و شکننده و معمولاً شور

دانشنامه عمومی

تُردَک یا به تقلید از فنگلیش کراکر، گونه ای فراورده غذایی تنوری ترد و شکننده و گاهی کمی شور است که معمولاً از خمیر آرد برنج یا غلات و به طور انبوه تولید می شود. تردک ها مانند بیسکویت ها معمولاً تُرد، نازک و کوچک هستند و عرض آن ها کمتر از ۸ سانتی متر است. طعم دهنده هایی مانند نمک، سبزی، بذرهای گوناگون و پنیر به آن ها زده می شود که ممکن است در خمیر آن ها مخلوط شود یا پیش از پخت، روی آن ها پاشیده شود.
تردک ها شکل ها و انواع گوناگونی دارند. سوراخ هایی که روی آن ها ایجاد می کنند مانند بیسکویت ها برای جلوگیری از حجیم شدن آن ها هنگام پخت است. آن ها را می توان خالی خورد یا همراه با محصولات غذایی دیگر مصرف کرد. محصولاتی غذایی مانند ورقه های پنیر، ورقه های گوشت، کره، کره بادام زمینی، مربا و سس.

ویکی واژه

نوعی بیسکویت ترد و شکننده و معمولاً شور.