معنی تخت اردشیر

لغت نامه دهخدا

تخت اردشیر. [ ت َ ت ِ اَ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نام نوایی است از موسیقی. ( جهانگیری ) ( برهان ) ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
بر بید عندلیب زند تخت شهریار
بر سرو زندواف زند تخت اردشیر.منوچهری.مطربان ساعت بساعت بر نوای زیر و بم
گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه
گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر
گاه نوروز بزرگ و گه نوای بسکنه.منوچهری.چون مطربان زنند نوا تخت اردشیر
گه مهرگان خردک وگاهی سپهبدان.منوچهری.فریاد درای خوش صفیر است
تاج سر تخت اردشیر است.خاقانی ( از رشیدی ).