تحیز
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
تحیزبه معنی میل و حرکت کردن به سمت و مکانی است.
تحیز در قرآن
خداوند در قرآن کریم، مؤمنان را از فرار از جنگ بر حذر داشته و تنها دو صنف را استثنا کرده است: یکی متحرف و دیگری متحیز. منظور از متحیز کسی است که به منظور پیوستن به گروهی دیگر از جنگجویان- که در جبههای دیگر به نبرد مشغولاند- و تقویت آنان، جابهجا شده و سنگر خویش را ترک میکند. از این عنوان در باب جهاد سخن رفته است.
به نص قرآن کریم، روی بر تافتن از جبهه نبرد به منظور پیوستن به دیگر همرزمان خود در نقطهای دیگر از جبهه، جایز است و فرار به شمار نمیرود
ویکی واژه
به کرانه شدن، به گوشه رفتن.
فراهم آمدن.
جایگزینی ؛
تحیزات.
