بومره

لغت نامه دهخدا

بومره. [ م ُرْ رَ] ( اِخ ) کنیت ابلیس. ( غیاث ) ( آنندراج ) :
وین گاوان را بسوی او خواندن
این است همیشه کار بومره.ناصرخسرو.بار که نهد در جهان خر کره را
درس که دهد پارسی بومره را.مولوی.رجوع به ابومره شود.

فرهنگ معین

(مَ رَّ ) [ ع . ابومرة ] ( اِ. ) ابلیس ، شیطان .

فرهنگ عمید

ابلیس، شیطان، کنیۀ شیطان.

ویکی واژه

ابومرة
ابلیس، شیطان.