لغت نامه دهخدا بولوار. ( فرانسوی ، اِ ) میدان و خیابانی که باغچه ها و چمنها و درختان بسیار دارد و محل گردش عموم است. بُلوار. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ معین [ فر. ] ( اِ. ) خیابان پهنی که وسط آن درخت و گل و گیاه باشد و به دو قسمت مساوی تقسیم شود، چارباغ (فره ).
فرهنگ فارسی خیابان ومیدانی که دارای باغچه وچمن وگل است( اسم ) میدان و خیابانی که باغچه ها و چمنها و درختان بسیار دارد و محل گردش عموم است بلوار .
