بوغاز. ( اِ ) بغاز. ( فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از ترکی. به اصطلاح جغرافیایی بازوئی از دریا را گویند که واقع شده است مابین دو زمین و مرتبط میکند دو دریا را بهم. ( ناظم الاطباء ). گلوگاه. مضیق. ج ، بواغیز. ( یادداشت بخط مؤلف ). و رجوع به بغاز شود.
فرهنگ معین
[ ع . ] ( اِ. ) تنگه ، باب ، بغز هم گویند. ج . بواغیز.
فرهنگ عمید
= بُغاز
فرهنگ فارسی
( اسم ) قسمت آب باریکی که دو دریا را بهم متصل میکند و یا دو خشکی را از هم جدا مینماید مانند بغاز بسفر و بغاز دارد انل که اولی دریایی اسود را بدریای اژه ( بحر الجزایر ) متصل مینماید و آن هر دو آسیا را از اروپا جدا میکنند باب تنگه.
