بله بران

لغت نامه دهخدا

بله بران. [ ب َ ل ِ /ب َل ْ ل ِ ب ُ ] ( اِ مرکب ) ( از: بله محرف بلی ، که عروس در مقابل وکیل داماد گوید قبول را + بران ) در تداول عامه ، محل یا مجلسی که در آن از اولیای عروس قول و اجازه ای گیرند تزویج دختر را. احتفالی برای قول گرفتن و قول دادن کسان عروس و کسان داماد در مهر و چیزهای دیگر در احتفالی خاص. عقد عرس. جشن عقد نکاح. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). بله بری. و رجوع به بله بری شود.

فرهنگ معین

(بَ ل ِ. بُ ) (اِمر ) (عا. ) صحبت ها و قول و قرارهای قبل از عروسی بین خانواده - های عروس و داماد.

فرهنگ عمید

مراسمی که در آن خانواده های عروس و داماد برای شرایط ازدواج با هم توافق کنند و جواب قبول از خانوادۀ عروس بگیرند.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) صحبتها و قول و قرارهای قبل از عروسی بین خانواده های عروس و داماد .

دانشنامه آزاد فارسی

بَله بُران
(در تداول: بَله بُرون) در آداب و مراسم ایرانی، رسم به مذاکره نشستن اعضایی از خانواده های عروس و داماد یا معتمدان آن ها، به منظور گفت وگو بر سر مفاد حقوقی ازدواج و رسمیّت بخشیدن پیوند دو خانواده. عمده ترین مسائل گفت وگو در این جلسه، تعیین شیربها، مهریه، روز عقدکنان و شمارِ مهمانانِ مدعو است.