بامحبت

لغت نامه دهخدا

بامحبت. [ م َح َب ْ ب َ ] ( ص مرکب ) ( از با+ محبت ) که محبت دارد. آنکه با محبت است ، دوستدار. محب. و رجوع به محب شود.

فرهنگ فارسی

که محبت دارد دوستدار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فارغ التحصیل
فارغ التحصیل
مطلقه
مطلقه
طی کشیدن
طی کشیدن
میلف
میلف