اواصر

لغت نامه دهخدا

اواصر. [ اَص ِ ] ( ع اِ ) ج ِ آصرة. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). به معنی پیوندهای خویشی و به معنی وسائل : عناصر آداب و اواصر انساب و اسباب است. ( تاریخ بیهق ص 20 ).

فرهنگ معین

(اَ ص ِ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - قرابت ، نزدیکی . ۲ - (اِ. ) زهدان . ۳ - ریسمانی که دامن خیمه را با آن بندند.

فرهنگ عمید

آنچه باعث عاطفه و پیوستگی میان کسی با خویشان او شود.

ویکی واژه

قرابت، نزدیکی.
زهدان.
ریسمانی که دامن خیمه را با آن بندند.